بعد از وفات تربت ما در زمین مجوی
در سینههای مردم عارف مزار ماست
تاراج گل سرخ
خبر فاجعهبارتر از آن است که بتوان بسادگی از کنارش گذشت: «تخریب مزار مروارید
در اشرف با لودر». در میان پارههای بلوک و ریشههای بیرون کشیده شده درختان، و گلهای
پرپر، قاب عکسی از تصویر متبسم یک شهید، تحمل روح را به آتش میکشد.
بیدارباش فاجعه دهان به دهان، خود را تا انتهای کوچه پس کوچههای وجدان جار میکشد،
سلولهای قلب جریحهدار میشوند سؤال از سؤال میجوشد: این چگونه ممکن است .... ادامه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر