در دوازدهمین
روز اردیبهشت، ماهی که به «بهشت» شبیه است (1)، کوه البرز، پر ابهت و با وقار،
تهران را در آغوش خود گرفته و با افتخار نظاره‌گر رشادت فرزندان مجاهدش است.
دشمن به شبکه بیسیمی خود فرمان سکوت می‌دهد. معنی‌اش آن است که حادثه‌یی در شرف وقوع است.
لحظاتی بعد از محله‌های تهران صدای شلیک گلوله‌ها به گوش می‌رسد. هر چه ساعت می‌گذرد، دامنه‌های البرز از آفتاب بهاری به غروبی به رنگ خون می‌غلتد.
تهران، چهره دیگری به‌خود گرفته است. نقطه به نقطه، صدای انفجار و رگبار مسلسل. چه خبر شده؟ شیرزنان مجاهدند که در برابر گله‌های پاسدار خمینی مقاومت می‌کنند. در هر محله، پایگاهی از مجاهدین؛ و در مقابل، لشکریان انبوه دشمن....ادامه
دشمن به شبکه بیسیمی خود فرمان سکوت می‌دهد. معنی‌اش آن است که حادثه‌یی در شرف وقوع است.
لحظاتی بعد از محله‌های تهران صدای شلیک گلوله‌ها به گوش می‌رسد. هر چه ساعت می‌گذرد، دامنه‌های البرز از آفتاب بهاری به غروبی به رنگ خون می‌غلتد.
تهران، چهره دیگری به‌خود گرفته است. نقطه به نقطه، صدای انفجار و رگبار مسلسل. چه خبر شده؟ شیرزنان مجاهدند که در برابر گله‌های پاسدار خمینی مقاومت می‌کنند. در هر محله، پایگاهی از مجاهدین؛ و در مقابل، لشکریان انبوه دشمن....ادامه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر